«… در روزگاران کهن مردمی در این مرز و بوم می زیستند که اندیشه ای پاک و بی آلایش و دلی سرشار از شور و غرور و آزادگی داشتند … در این میان آدمی بی آنکه پای بند و گرفتار سرنوشتی ناشناخته و تقدیری کور و بی رحم باشد به خواست خود در پهنه رزم هستی به یکی از دو نیروی روشنایی و تاریکی یا نیکی و بدی می پیوندد… هیچ سرنوشت و تقدیر و جبریزندگی او را به راهی ناخودآگاه نمی کشاند … زندگی در چشم او زندانی سیاه و دوزخی هولناک نیست … جهان بهشت کافران و زندان پارسایان و مومنان نیست …همه آنچه با درویشی و دریوزگی سرافکندگی و سوگ و ماتم بستگی دارد اهریمنی و نارواست … اهورامزدا نه خدای بخشایش و آمرزش و ترحم و شفاعت است و نه خدای جبر و قهر و مکر و خشم، بلکه خدای پاکی و راستی و مردانگی … زن در سراسر زندگی همدوش مرد است و همه جا نام و ستایش بانوان و دوشیزگان در کنار نام و ستایش مردان می آید … نیاکان ما به شماره روزهایی که ما اکنون سوگواری داریم، جشن و سرور داشتند …»

برای مطالعه آخرین نقدها و  نظرات دکتر افتخارزاده، به سایت رسمی و وبلاگ ایشان مراجعه نمایید.