«درویشی مُسْتجابُ الدَّعوة در بغداد پدید آمد. حَجّاجِ یُوسف را خبر کردند. بخواندش و گفت: مرا دعای خیری کن! گفت: خدایا جانش بِستان! گفت: از بهر خدا این چه دعاست؟! گفت: دعای خیر است ترا و جمله مسلمانان را:

ای زِبَر دستِ زیردست آزار

گَرَم تا کی بماند این بازار

بچه کار آیدت جهانداری

مُردنت بِهْ که مردم آزاری».